ای خورشید پنهان در ورای ابرها!
ای سرو افروخته در دشتهای خاموش!
ای قامت رعنای عدالت!
ای دادرس مظلومان!
ای فجر امید!
ای فریاد آزادی!
ای پیشوای محرومان!
ای حامی مستضعفان و ای انقلابگر پیروز!
هر
روز که دستهامان میرود تا پنجره ها را بگشاید، امیدهامان این است که این
بار آفتابی بتابد. آفتابی که خانه های دل را نور باران کند. ای عزیزی که
در دلها حاضر و از چشم ها پنهانی، ما لاله های انتظار را در قلب هامان
هر روز آبیاری میکنیم و چشم بر راه گذاشته ایم تا تو بیایی و با مژگانِ
دیدگانمان، فرش راهت را جارو کنیم و لاله های سرخمان را به پیشگاه تو
بنشانیم.